علت ریزش مو از ریشه: مروری بر تجربیات نی نی سایت
ریزش مو، مخصوصا ریزش از ریشه، دغدغهای رایج در بین بسیاری از افراد، به ویژه خانمها است. در این پست، به بررسی 25 مورد از رایجترین دلایل ریزش مو از ریشه که در نی نی سایت مطرح شده، میپردازیم. این موارد بر اساس تجربیات کاربران گردآوری شده و جنبهی پزشکی ندارند. برای تشخیص دقیق و درمان مناسب، حتماً به پزشک متخصص مراجعه کنید.

- ✅کمبود آهن و فقر آهن (شایعترین علت در بین خانمها)
- ✅کمبود ویتامین D
- ✅کمبود زینک (روی)
- ✅مشکلات تیروئید (کم کاری یا پرکاری)
- ✅استرس و اضطراب شدید
- ✅رژیمهای غذایی سخت و غیراصولی
- ✅تغییرات هورمونی بعد از زایمان (ریزش موی پس از زایمان)
- ✅سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS)
- ✅مصرف برخی داروها (مانند داروهای ضد افسردگی، داروهای فشار خون، داروهای ضد انعقاد خون)
- ✅عفونتهای قارچی پوست سر
- ✅بیماریهای خودایمنی (مانند آلوپسی آره آتا)
- ✅شیمیدرمانی و پرتودرمانی
- ✅آسیب فیزیکی به مو (کشیدن مو، بهرهگیری از وسایل حرارتی زیاد)
- ✅رنگ کردن مکرر مو و بهرهگیری از مواد شیمیایی قوی
- ✅ژنتیک و وراثت (ریزش موی ارثی)
- ✅شستشوی بیش از حد مو
- ✅بهرهگیری از شامپوهای نامناسب و حاوی مواد شیمیایی قوی
- ✅محکم بستن موها (مدل موهایی که به ریشه مو فشار وارد میکنند)
- ✅بهرهگیری از کلاه و روسری تنگ به مدت طولانی
- ✅بارداری
- ✅یائسگی و تغییرات هورمونی ناشی از آن
- ✅بیماریهای مزمن (مانند دیابت)
- ✅بهرهگیری از محصولات مراقبت از موی تقلبی و بیکیفیت
- ✅کمبود پروتئین در رژیم غذایی
- ✅وجود التهاب در بدن
ریزش مو میتواند دلایل متعددی داشته باشد و تشخیص علت دقیق آن نیازمند بررسی توسط پزشک متخصص است. خوددرمانی میتواند نه تنها بیتاثیر باشد، بلکه حتی وضعیت را بدتر کند.
اگر با مشکل ریزش مو مواجه هستید، توصیه میشود در اسرع وقت به پزشک متخصص پوست و مو مراجعه کنید تا با انجام آزمایشهای لازم، علت اصلی مشخص شده و درمان مناسب آغاز گردد.
این مطلب صرفا بر اساس نظرات و تجربیات کاربران در نی نی سایت جمع آوری شده است و جنبه اطلاع رسانی دارد. برای تشخیص و درمان دقیق، حتما با پزشک مشورت کنید.
1. کمبود آهن (فقر آهن)
یکی از شایعترین دلایل ریزش مو، به ویژه در خانمها، کمبود آهن است. وقتی بدن آهن کافی نداشته باشد، نمیتواند به اندازه کافی هموگلوبین تولید کند که اکسیژن را به فولیکولهای مو میرساند. در نی نی سایت، بسیاری از کاربران به این موضوع اشاره کردهاند که با مصرف مکملهای آهن و رفع کمخونی، ریزش موی آنها تا حد زیادی متوقف شده است. آزمایش خون برای بررسی سطح آهن و فریتین (ذخیره آهن) ضروری است. مصرف غذاهای غنی از آهن مانند گوشت قرمز، جگر، اسفناج و عدس توصیه میشود. گاهی اوقات مصرف ویتامین C همراه با غذاهای حاوی آهن به جذب بهتر آن کمک میکند. قبل از مصرف هرگونه مکمل، با پزشک مشورت کنید.
2. کمبود ویتامین D
ویتامین D نقش مهمی در رشد مو دارد و کمبود آن میتواند باعث ریزش مو شود. بسیاری از کاربران نی نی سایت گزارش دادهاند که بعد از مصرف مکمل ویتامین D، شاهد بهبود وضعیت موهای خود بودهاند. قرار گرفتن در معرض نور خورشید (به مدت 15-20 دقیقه در روز) میتواند به افزایش سطح ویتامین D کمک کند. منابع غذایی ویتامین D شامل ماهیهای چرب، زرده تخم مرغ و شیر غنیشده است. آزمایش خون برای بررسی سطح ویتامین D ضروری است.
3. استرس و اضطراب
استرس مزمن میتواند تعادل هورمونی بدن را به هم بزند و باعث ریزش مو شود. در نی نی سایت، بسیاری از مادران استرسهای دوران بارداری، زایمان و نگهداری از نوزاد را به عنوان عامل ریزش موی خود ذکر کردهاند. تکنیکهای مدیریت استرس مانند مدیتیشن، یوگا و تنفس عمیق میتوانند به کاهش استرس و ریزش مو کمک کنند. داشتن خواب کافی و تغذیه سالم نیز در کاهش استرس موثر است.
4. مشکلات تیروئید (کم کاری یا پرکاری)
اختلالات تیروئید میتواند بر چرخه رشد مو تاثیر بگذارد و باعث ریزش مو شود. بسیاری از کاربران نی نی سایت به این موضوع اشاره کردهاند که بعد از تشخیص و درمان مشکلات تیروئید، ریزش موی آنها بهبود یافته است. آزمایش خون برای بررسی عملکرد تیروئید ضروری است. مصرف داروهای تجویز شده توسط پزشک برای تنظیم سطح هورمونهای تیروئید ضروری است.
5. تغییرات هورمونی (بارداری، زایمان، یائسگی)
تغییرات هورمونی در دوران بارداری، زایمان و یائسگی میتواند باعث ریزش مو شود. در دوران بارداری، سطح هورمونها بالا میرود و باعث میشود موها پرپشتتر شوند. پس از زایمان، با کاهش سطح هورمونها، ریزش مو شایع است. در دوران یائسگی، کاهش سطح استروژن میتواند باعث نازک شدن و ریزش مو شود. مصرف مکملهای غذایی تحت نظر پزشک میتواند به کاهش ریزش مو در این دوران کمک کند.
6. سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS)
PCOS یک اختلال هورمونی است که میتواند باعث افزایش سطح آندروژنها (هورمونهای مردانه) شود و منجر به ریزش موی سر و رشد موهای زائد در سایر قسمتهای بدن شود. بسیاری از کاربران نی نی سایت که مبتلا به PCOS هستند، ریزش مو را به عنوان یکی از علائم اصلی این بیماری ذکر کردهاند. درمان PCOS شامل مصرف داروهای ضد آندروژن و اصلاح سبک زندگی (تغذیه سالم و ورزش) است.
7. مصرف برخی داروها
برخی داروها مانند داروهای شیمی درمانی، داروهای ضد افسردگی، داروهای ضد انعقاد خون و داروهای فشار خون میتوانند باعث ریزش مو شوند. اگر فکر میکنید ریزش موی شما به دلیل مصرف دارو است، با پزشک خود مشورت کنید. در برخی موارد، پزشک ممکن است بتواند داروی جایگزین تجویز کند.
8. رژیم غذایی نامناسب و کمبود مواد مغذی
رژیم غذایی نامناسب و کمبود مواد مغذی ضروری مانند پروتئین، ویتامینها و مواد معدنی میتواند باعث ریزش مو شود.
9. آسیب به مو (حرارت، رنگ، دکلره)
استفاده بیش از حد از وسایل حرارتی مانند اتو مو و سشوار، رنگ کردن و دکلره کردن مو میتواند به مو آسیب برساند و باعث ریزش آن شود. از استفاده بیش از حد از وسایل حرارتی خودداری کنید و هنگام بهرهگیری از آنها از اسپری محافظ حرارت استفاده کنید. فاصله بین رنگ کردن و دکلره کردن مو را افزایش دهید.
10. عفونتهای قارچی پوست سر
عفونتهای قارچی پوست سر میتوانند باعث التهاب و ریزش مو شوند. علائم عفونت قارچی پوست سر شامل خارش، قرمزی، پوستهپوسته شدن و ریزش مو است. درمان عفونت قارچی پوست سر شامل بهرهگیری از شامپوهای ضد قارچ و داروهای خوراکی ضد قارچ است که توسط پزشک تجویز میشوند.
11. شپش سر
درمان شپش سر شامل بهرهگیری از شامپوهای ضد شپش و شانه زدن مو با شانه دندانه ریز است. شستشوی لباسها و ملافهها با آب گرم ضروری است.
12. آلوپسی آره آتا (Alopecia Areata)
آلوپسی آره آتا یک بیماری خود ایمنی است که باعث ریزش مو به صورت سکهای میشود. در این بیماری، سیستم ایمنی بدن به فولیکولهای مو حمله میکند و باعث ریزش مو میشود. درمان آلوپسی آره آتا شامل بهرهگیری از داروهای کورتیکواستروئیدی و سایر داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی است.
13. آلوپسی آندروژنیک (Alopecia Androgenetica)
آلوپسی آندروژنیک که به عنوان طاسی مردانه یا زنانه نیز شناخته میشود، یک بیماری ژنتیکی است که باعث ریزش مو به صورت تدریجی میشود. در مردان، ریزش مو معمولاً از ناحیه پیشانی و تاج سر شروع میشود. در زنان، ریزش مو معمولاً به صورت نازک شدن مو در تمام سر است. درمان آلوپسی آندروژنیک شامل بهرهگیری از داروهای موضعی مانند ماینوکسیدیل و داروهای خوراکی مانند فیناستراید است.
14. کشیدن مو (تریکوتیلومانیا)
تریکوتیلومانیا یک اختلال روانی است که باعث میشود فرد به طور اجباری موهای خود را بکشد. این کار میتواند منجر به ریزش مو و ایجاد لکههای طاسی شود. درمان تریکوتیلومانیا شامل روان درمانی و دارو درمانی است.
15. زایمان زودرس
زایمان زودرس میتواند استرس زیادی به بدن مادر وارد کند و منجر به ریزش مو شود. استراحت کافی و تغذیه مناسب بعد از زایمان میتواند به کاهش ریزش مو کمک کند.
16. واکسیناسیون
در برخی موارد نادر، واکسیناسیون میتواند باعث ریزش مو شود. این نوع ریزش مو معمولا موقتی است و بعد از چند ماه بهبود می یابد.
17. عمل جراحی
عمل جراحی و بیهوشی میتواند استرس زیادی به بدن وارد کند و منجر به ریزش مو شود. استراحت کافی و تغذیه مناسب بعد از عمل جراحی میتواند به کاهش ریزش مو کمک کند.
18. بیماری های مزمن
برخی بیماری های مزمن مانند دیابت و بیماری های خود ایمنی میتوانند باعث ریزش مو شوند. درمان بیماری اصلی میتواند به بهبود ریزش مو کمک کند.
19. کمبود پروتئین
موها از پروتئین ساخته شده اند و کمبود پروتئین در رژیم غذایی میتواند منجر به ریزش مو شود. مصرف غذاهای غنی از پروتئین مانند گوشت، مرغ، ماهی، تخم مرغ، لبنیات، حبوبات و آجیل توصیه می شود.
20. کمبود زینک
زینک یک ماده معدنی ضروری برای سلامت مو است و کمبود آن میتواند باعث ریزش مو شود. مصرف غذاهای غنی از زینک مانند گوشت قرمز، آجیل، دانه ها و غلات کامل توصیه می شود.
21. کمبود بیوتین
بیوتین یک ویتامین B است که برای سلامت مو ضروری است و کمبود آن میتواند باعث ریزش مو شود. مصرف غذاهای غنی از بیوتین مانند تخم مرغ، آجیل، دانه ها و جگر توصیه می شود.
22. التهاب پوست سر
التهاب پوست سر میتواند باعث ریزش مو شود. درمان التهاب پوست سر شامل بهرهگیری از شامپوهای ضد التهاب و داروهای موضعی است.
23. مالش شدید موها
مالش شدید موها با حوله بعد از حمام میتواند باعث آسیب دیدن و ریزش مو شود. به جای مالش شدید، موها را به آرامی با حوله خشک کنید.
24. بستن محکم موها
بستن محکم موها به مدت طولانی میتواند باعث کشیدگی و ریزش مو شود. از بستن محکم موها خودداری کنید و از کش های نرم و بدون فلز استفاده کنید.
25. ژنتیک
در برخی موارد، ریزش مو میتواند به دلیل عوامل ژنتیکی باشد. اگر در خانواده شما سابقه ریزش مو وجود دارد، احتمال ابتلا به آن بیشتر است.






